20081008 Volkskrant
| Deze tekst of dit mediabestand is op deze website geplaatst met een beroep op het citaatrecht, en heeft tot doel de geschiedenis van de Wikimedia projecten vast te leggen. Zie ook het mediabeleid.
This image or other media file refers to the quotation law (citaatrecht) in The Netherlands and Belgium. This is not the same as fair use, but probably it can be placed under this license in the United States and other countries with a fair use policy. |
Carpenters-voorstelling blijft steken op Wikipedia-niveau
RECENSIE, Merijn Henfling
gepubliceerd op 08 oktober 2008 12:07, bijgewerkt op 8 oktober 2008 12:37
Met sommige voorstellingen gaat een langgekoesterde wens in vervulling. Dat geldt zeker voor Top of the World, een programma met Carpenters-liedjes met Mariska van Kolck.
De musicalactrice straalt vanaf de eerste minuut. Van Kolck is zielsgelukkig met haar eerste solo. Juist haar oprechte dankbaarheid maakt Top of the World tot een sympathiek project. Maar helaas laat het resultaat te wensen over.
Dat ligt niet aan de zangkwaliteiten van Van Kolck. Integendeel: ze blijft fier overeind in de grote zaal, want ze beschikt over een dijk van een stem.
Ze zingt net zo makkelijk meisjesachtig in het vrolijke The Rainbow Connection als doorleefd in het melancholieke I Need to be in Love. Complimenten ook voor de arrangementen van Bob Zimmerman en de zeskoppige band. Op de individuele vertolking van de liedjes valt weinig te dingen.
Op het programma in z’n geheel wel. Voor de pauze geeft Van Kolck eigenlijk alles al weg: ze zingt de grootste hits en vertelt het zeer tragische verhaal van Karen Carpenter.
Na de pauze rest vooral een obligate medley van golden oldies en kerstliedjes – beide omdat The Carpenters dat ook deden. De grootste hits zijn dan al voor de pauze afgeraffeld. Waarom juist deze niet helemaal zingen?
Tussen de liedjes door vertelt Van Kolck over het leven van Karen, de zangeres die op haar 32ste overlijdt na zich volledig te hebben uitgehongerd. Dit verhaal over ’s werelds beroemdste anorexiapatiënte zou ontroerend theater kunnen opleveren, ware het niet dat Van Kolck een beetje blijft steken op Wikipedia'-niveau.
Met een slimmer script had de voorstelling zeker aan theatraliteit gewonnen. Maar zover wilde Van Kolck niet gaan, daarvoor is de voorstelling vooral een muzikale ode. En kun je misschien beter fijne liedjes gaan zingen.
Top of the World van Mariska van Kolck, gezien: 6/10, Oude Luxor Theater, Rotterdam. Tournee t/m 24/12.